https://doi.org/10.69500/m.24
Autorka analizuje pojęcia dotyczące kulturowych aspektów audyzmu, odnosząc je do teorii habitusu Pierre’a Bourdieu w kontekście kolonizacji językowej g/Głuchych oraz wystawy Głusza jako tekstu. Badania w społeczności osób g/Głuchych z wykorzystaniem metodologii wywiadu etnograficznego oraz obserwacji uczestniczącej zostały rozpoczęte w 2019 r. i są kontynuowane. Wprowadzone w ich wyniku pojęcia, takie jak habitus praktyk językowych g/Głuchych w muzeum, spektrum językowe oraz reprezentacje kulturowo-językowe, mają na celu zmianę perspektywy kuratorskiej wobec tekstów osób g/Głuchych – z medycznej na społeczno-kulturową, określenie roli muzeum w upowszechnianiu wiedzy o kulturze g/Głuchych i dziedzictwie języków migowych. Poruszając się między metaforą Gutenberga i Gallaudeta, autorka zwraca uwagę na relację między dziedzictwem cywilizacji oralno-piśmiennej kształtującej umysł typograficzno-fonocentryczny a dziedzictwem wspólnoty praktyk językowych, jaką tworzą migający g/Głusi. Artykuł podsumowuje pierwszy etap badań jakościowych i wyznacza teoretyczne ramy do dalszych badań nad znaczeniem różnych form komunikacji w odbiorze narracji muzealnej.
Pobierz pliki
Zasady cytowania
Cited by / Share
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.
Język Polski
English