Abstrakt

Artykuł przedstawia kluczowe elementy modelu zarządzania rozproszonym dziedzictwem martyrologicznym, oferującego możliwości maksymalizowania wartości społecznej miejsc pamięci. Opisanie konstrukcji modelu na kanwie układu cybernetycznego (wejście, transformacja, wyjście i sprzężenie zwrotne) umożliwiło bardziej efektywne i systematyczne podejście do analizy poszczególnych aspektów zarządzania miejscami pamięci. Przeprowadzone badania potwierdzają tezę, że zintegrowane zarządzanie rozproszonym dziedzictwem martyrologicznym, poprzez tworzenie sieci tematycznych, stwarza warunki spójnej prezentacji wydarzeń historycznych i lepszego zrozumienie ich kontekstu. Łączenie miejsc pamięci sprzyja ponadto optymalizacji zarządzania i wykorzystania zasobów, co prowadzi do skuteczniejszej realizacji misji społecznej tych miejsc. Model oferuje czytelną strukturę, która może służyć jako rama teoretyczna do systematyzowania badań i dobrych praktyk, ułatwiając korzystanie ze zgromadzonych danych oraz identyfikację obszarów do dalszej eksploracji. Rezultaty badawcze mają także istotne implikacje praktyczne. Artykuł definiuje bowiem cele, elementy i działania niezbędne do projektowania sieci miejsc pamięci w ramach etapów gromadzenia zasobów, ich transformacji oraz uzyskania przyrostu wartości społecznych. Model pomaga również w określaniu czynników sukcesu i porażki sieci poprzez możliwość tworzenia pytań kontrolnych dotyczących efektywności procesów względem założonych wskaźników strategicznych. Artykuł zapoczątkowuje nowy, dotychczas pomijany, istotny społecznie obszar badań nad zarządzaniem rozproszonym dziedzictwem martyrologicznym.